فرصت بی انتها نیست.

زمان محدود است.

نیاز به تجدید نظر داریم.

لازم است دردهایمان را خلاصه کنیم و به شادیهایمان بیافزاییم.

زندگی به سرعتِ این سطرهایی که می‌خوانید طی می شود.

شیوه جدیدی برای صرفه جویی در اتلاف وقت و انرژی لازم داریم.

عادت های جدیدی نیاز است و می خواهیم عادت‌هایمان را تغییر دهیم.

کار آسان نیست.

اما شدنی است.

باور دارم، با باور هر باوری، ناشدنی ممکن می‌شود.

اکنون انتخاب می کنیم، انتخاب برای تحول در عادات و روزمرگی هایمان.

تصمیم‌مان را گرفته‌ایم.

از لحظه تصمیم سفر ما آغاز می‌شود.

خواهان شتاب بیشتری هستیم.

اما عادت سازی با شتاب خیلی جور نیست.

پس از شکیبایی مدد می‌گیریم.

و از تکرار نمی‌هراسیم.

و تداوم بخش این مسیر تصویری است که در ذهنمان هر روز به آن نگاه می‌کنیم.

تصویری از آنچه که آرزویش را داریم.

نیرو میگیریم.

و استمرار، استمرار، استمرار…

روزی می‌رسد که باورهایمان، انتخاب‌هایمان، تصمیم و شکیبایی ما، همه و همه در سایه استمرار به آسایش می‌رسند.

عادت‌های جدیدمان کهنه می‌شود.

و آرزوهایمان نو می‌شود…