چند روز پیش یک فیلم اثر گذار را که عزیزی (امید رضا احمدی) در گروه دوستانه ای به اشتراک گذاشته بود، تماشا می کردم.

موضوع فیلم نقل یک جریان از زبان مهمان یک برنامه تلویزیونی به مجری برنامه بود.

داستان و ماجرای سفر مرد به آنجا رسید که تعریف خوشبختی را از زبان یک زن کهن سال بومی اصیل آمازون نقل کرد.

ماجرایی که مهمان برنامه تعریف می کرد نقل دریافت یک هدیه بود که باعث خوشبختی او خواهد شد .

او ابتدا تصور کرده بود که قرار است به پول زیادی برسد و یا اینکه آرزوهایش دست یافتنی شود.

اما زن کهن سال آمازونی خوشبخیتی را اینگونه برایش تعریف کرده بود:

“خوشبختی آن است که در مسیر زندگی آدم انسان های خوب قرار گیرند”

این جمله و عبارت بسیار ساده حال و هوای درونی مرا متحول کرد و به اهمیت موضوع بیش از پیش پی بردم.

تصورات و ذهنیات متفاوتی را تجربه کردم و تک تک اطرافیانم از جلوی دیدگانم با تمام خصوصیات ریز و درشتشان عبور کردند.

آنها را شمردم، حسشان کردم و در نهایت خوشبختی را در آغوش کشیدم.

انسان های خوب

انسان های خوب انسان هایی هستند که حرف دلشان با حرف زبانشان یکی هست.

انسان های خوب انسان هایی هستند که بی هیچ منتی و چشم داشتی در کنارت هستند و می مانند.

انسان های خوب انسان هایی هستند که گزندی به تو نمی رسانند.

انسان های خوب انسان هایی هستند که شفاف و مستقیم با تو صحبت می کنند و لفافه وار تو را به ورطه وهم نمی کشانند.

انسان های خوب انسان هایی هستند که داد و ستد را خوب یاد گرفته اند و تنها به فکر ستاندن نیستند.

انسان های خوب انسان هایی هستند که تورا سر در گم نمی کنند.

انسان های خوب انسان هایی هستند که مهربانی و محبت کردن را می شناسند.

انسان های خوب انسان هایی هستند که همراهی و همدلی می کنند.

و این لیست ادامه دارد.

برای شما هم آرزوی خوشبخی دارم.