قصد داریم کسب و کار جدیدی راه بیندازیم.
می‌خواهیم روی محتوا یا محصولی که تولید کرده‌ایم نامی بگذاریم.
تصمیم گرفته‌ایم حرکت متمایزی انجام دهیم.
غالبا در چنین شرایطی اولین نکته‌ای که به ذهنمان خطور می‌کند این است که دیگران چه برداشتی خواهند داشت.
آیا تایید خواهم شد؟
تا به اینجای کار همه چی درست و منطقی به نظر می رسد.
سئوال بعدی این است که: نکند خوشایند و مقبول نیفتد؟
همین که به این قسمت میرسیم، جریان خلاقانه ذهن ما ناگهان بار و بندیلش را جمع می کند و می رود.
چرا؟
چون اجازه می دهیم بخش کلیشه‌ای ذهنمان بر ما مسلط شود . این تنها مربوط به انتخاب یک نام برای برند یا محصول نیست.
من بارها به اثرگذاری و تمایز فکر کرده‌ام اما در زمان انجام کار و فعالیتی خاص، دلهره نقد و قضاوت دیگران مرا به سرزمین واژه های کلیشه‌ای کشانده است.
این دلهره‌ها به هزار و یک دلیل مانند مدل ذهنی شکل گرفته در من و دیگران بوجود آمده است.
شاید بهتر باشد دل را به دریا بزنیم. ذهن را از پراکندگی و افکار بی مربوط خالی کنیم و فقط انجام دهیم.
به عنوان مثال با این حجم بالای کسب‌وکار، محتوا، کتاب و ….، نامگذاری برای یک محصول یا محتوا مهم است.
اما به نظر من آنچه که بیش از همه اهمیت دارد، قدرتِ اثرگذاری است.
اگر کمی به درونمان رجوع کنیم و به خودمان اعتماد داشته باشیم، می‌توانیم از این “ترسِ تایید نشدن” عبور کنیم و در اکثر اوقات دستاوردش خلق و ابداع رویدادهای نو و جدید است.
بله. من شاید برای نشخوار ذهنی‌ام راه حلی نداشته باشم. چون ذهنم از من جدا نیست و پی در پی برای بقای نیم بندش تلنگر می زند تا کاسه و کوزه هایم را بهم بریزد.
اما می توانم برای پیشبرد اهدافم و عمگرایی‌ام برنامه‌ریزی کنم و ذهنم را به زانو در آورم .
برای من همین چند دلیل زیر کافی است.
در ابتدا می‌خواهم، که تمایز و اثرگذاری برایم الویت باشد.
اسم سال من شجاعت است پس برای متمایز بودن شجاع باشم.
با این همه مغز متفکر نواندیش و زیبانگر، بر روی اثرگذاری‌ام بیشتر تمرکز کنم و به دنبال خلق یک تجربه لذت بخش برای خودم و دیگران باشم.
در عین حال معتقدم رجوع به یکسری از موضوعات مثل “عناوین پربازدید” و “منتظر نشستن و نگاه کردن به بازخورد دیگران” بر نیازِ به تایید تاکید دارد و غالبا هم مبتنی بر ترسِ از تایید نشدن است .
و در آخر فرصت آفرینندگی را بخاطر “ترسِ از تایید نشدن”، از دست ندهم …
6 پاسخ
سلام راحله جان، موضوع خوبی بود.ولی واقعا همه‌ی ما نیاز به تایید داریم و نمی‌‌شه منکر شد، البته در بعضی کمتر و در بعضی بیشتر.
باید روی خودمون کار کنیم.
ممنونم💟💟
سلام مریم جان
ممنون که نظرت رو اینجا به اشتراک گذاشتی. منم موافقم نیاز به تایید، یک نیاز درونی و طبیعی هست.
اما متاسفانه بعضی اوقات این نیاز در تعدادی از ما به قدری رشد می‌کنه که ما رو از ادامه مسیر باز میداره.
شاید بخشیش به همون کمال‌گرایی هم مرتبط باشه . من معتقدم کمال‌گرایی هم مثل نیاز به تایید، خیلی جاها باعث میشه که ما کار باکیفیت و کاملی رائه بدیم.
ولی واقعیت اینکه یک نگاه تعدیل‌کننده می‌تونه باعث بشه که از تلاش برای حرکت به سمت جلو دست نکشیم. من همیشه به این شکل از نگرش نیاز داشتم چون در گذشته، شجاعت پذیرش تایید نشدن رو نداشتم و این مانع بزرگی بود برای من؛ اتفاقا باعث میشد کار جدید و خلاقانه نتونم انجام بدم و یا ترس از متفاوت بودن داشته باشم.
مرسی عزیزم مطلب مفیدی بود. اینکه ترس خیلی وقت‌ها مارو عقب نگه میداره برام یادآوری شد.
ممنونم تارا جان
متاسفانه زیاد تجربش می کنیم.
عالى بود راحله جان سيوش كردم تا حسابى با تاأمل بخونمش
ممنونم فاطمه عزیز
شما همیشه به من لطف داری