فرصت بی انتها نیست.
زمان محدود است.
نیاز به تجدید نظر داریم.
لازم است دردهایمان را خلاصه کنیم و به شادیهایمان بیافزاییم.
زندگی به سرعتِ این سطرهایی که می‌خوانید طی می شود.
شیوه جدیدی برای صرفه جویی در اتلاف وقت و انرژی لازم داریم.
عادت های جدیدی نیاز است و می خواهیم عادت‌هایمان را تغییر دهیم.
کار آسان نیست.
اما شدنی است.
باور دارم، با باور هر باوری، ناشدنی ممکن می‌شود.
اکنون انتخاب می کنیم، انتخاب برای تحول در عادات و روزمرگی هایمان.
تصمیم‌مان را گرفته‌ایم.
از لحظه تصمیم سفر ما آغاز می‌شود.
خواهان شتاب بیشتری هستیم.
اما عادت سازی با شتاب خیلی جور نیست.
پس از شکیبایی مدد میگیریم.
و از تکرار نمی‌هراسیم.
و تداوم بخش این مسیر تصویری است که در ذهنمان هر روز به آن نگاه می‌کنیم.
تصویری از آنچه که آرزویش را داریم.
نیرو میگیریم.
و استمرار، استمرار، استمرار…
روزی می‌رسد که باورهایمان، انتخاب‌هایمان، تصمیم و شکیبایی ما، همه و همه در سایه استمرار به آسایش می‌رسند.
عادت‌های جدیدمان کهنه می‌شود.
و آرزوهایمان نو می‌شود…